Frutti di Mare

Inmiddels alweer de derde dag op de camping. En wat kijken we onze ogen uit als we een rondje over de camping wandelen.  Nadat we zelf vele uren besteed hebben aan het inrichten van onze camper kijk je toch met andere ogen naar je buren op de camping. Het stikt hier van de Nederlanders en iedereen heeft zo zijn eigen smaak voor het pimpen van zijn caravan of camper. Van heel erg basic tot werkelijk prachtige "design" meubels in de camper.  Van een enorme zooi van spullen tot keurig netjes gerangschikte kastjes (in die laatste categorie zitten wij). Leuk om te zien!

Bij de camping blijken een aantal fietsroutes te beginnen. Zo zijn we gisteren naar het meer van Lugano gefietst hier 4 kilometer verderop. Een hele mooie route met prachtig uitzicht op de bergen. We picknicken gezellig aan het meer en fietsen daarna weer terug. De fietsroute loopt van het meer van Lugano tot aan het Comomeer. Onze camping ligt daar precies tussen in. Vandaag besluiten we naar het Comomeer te fietsen. Deze route is bijna 8 kilometer maar voor onze e-bikes natuurlijk geen probleem! Onderweg bezoeken we wederom een prachtig katholiek kerkje. Het beeld van de heilige Antonius in de kerk is exact hetzelfde beeld als bij mijn oma in de woonkamer staat.  We maken er een foto van en we steken opnieuw een kaarsje aan...  Op de terugweg zingt Elise luid haar liedjes op de fiets. "Bij ons op de Vlieger" (alle zinnen steeds herhaald door Jolie) "Daar staat een hek" "Daar staat op geschreven" " mijn MAMA is TE GEK" Jolie: "mijn MAMA is DE GEK".. .Euhm... Thanks Jolie.

Op de camping aangekomen zien we veel kinderen vissen in het meer. Onze buurjongens besteden daar hun hele dag aan... Aangezien we zelf een klein visnetje bij ons hebben wil Elise het ook eens proberen. Ik besluit met een klein krukje onder mijn arm mee te lopen naar het meertje en het tafereel van vissende kindjes te aanschouwen. Elise wordt gelijk vrienden met twee stoere meiden met een echte vishengel. En net als ik heerlijk zit te genieten van het uizicht en het zonnetje komt er een snikkend klein mannetje naar me toe met zijn vishengel in zijn hand. "Snik... mevrouw... Mijn vis gaat niet van het haakje en dan kan hij sterven...snik... wil jij me helpen?... Waaaahhh... In zijn hand een schattig klein, glibberig visje met zijn bek open en een enorme haak erin... Euhm... De rillingen lopen over mijn lijf... Waar zijn die mannen toch als je ze nodig hebt? Sorry kerel maar dat kan ik ook niet... Met een trillend lipje trekt hij nog eens hard aan de haak... Ik kan er ook gewoon ECHT niet naar kijken! HELP!!!  Kan je jouw papa misschien gaan ophalen? En terwijl de vis in levensnood verkeerd komt de papa kalmpjes aangelopen... Het visje heeft het helaas niet overleefd... Snik...

Wij  sluiten de dag gezellig af met een ouderwets potje "lummelen" bij de camper. De meiden hebben de grootste lol! Morgen onze laatste dag op deze camping. Zaterdag gaan we op weg naar de Adriatische kust.